Συμβολισμός Λογοτύπου
Το σύμβολο είναι εμπνευσμένο από σχέδιο υφαντού, το οποίο προέρχεται από το Καβακλί. Υφαντό, το οποίο δημιουργήθηκε από την Μαρία Ανδρέου Γκαντσιούδη, γιαγιά της κας. Μαρίας Ανδρέου (Ανδρεούδη).
Δεδομένου πώς υπάρχουμε μέσω των προγόνων μας και μόνον μέσα από αυτούς ως προέκταση τους, μας γεννάται μια εσώτερη ανάγκη, συνειδητή ή ασυνείδητη... το να δούμε όλους εμάς μέσω μιας εικόνας. Ενός συμβόλου, το οποίο, όταν εντυπωθεί στην σκέψη μας, αυτόματα ανακαλεί μνήμες και συναισθήματα που μας προσδιορίζουν, χαρακτηρίζουν και ενώνουν όλους εμάς, την συνέχεια εκείνων που ξεριζώθηκαν από τον τόπο που τους γέννησε και άπλωσαν τις ρίζες τους στον εδώ τόπο, αφήνοντας εμάς σαν δικά τους κλωνάρια. Κάπως έτσι, προέκυψε η ανάγκη της δημιουργίας του συμβόλου μας. Εμπεριέχει σχηματοποιημένα αναφορές του τόπου μας, εκεί...
Γνωρίζοντας πως η Ανατολική Ρωμυλία βρίσκεται μεταξύ των Οροσειρών Ροδόπης και Αίμου, κατά συνέπεια και το Καβακλί, απεικονίστηκαν βουνά και λόφοι, μέσω των γεωμετρικών σχημάτων στη βάση του Συμβόλου -χρώματος μωβ-, υπονοώντας ταυτόχρονα και το στέριωμά μας εδώ... Πατήσαμε γερά, μη έχοντας άλλον δρόμο και στεριώσαμε κουβαλώντας -εδώ- την όποια εμπειρία, γνώση, σοφία, χορούς και τραγούδια που μας χαρακτηρίζουν. Το μωβ χρώμα συμβολίζει την έμπνευση, τη δημιουργικότητα, τη πνευματική ανάπτυξη και ταυτόχρονα τη πονεμένη ψυχή των προγόνων μας που έγινε γη και πατάμε όλοι μαζί γερά πάνω και πάντοτε στα δικά τους χνάρια! Επιλέχθηκε, το γήινο κανελί χρώμα, ώστε να υπονοηθεί, η εκεί γη που τους έθρεψε αλλά και αυτή που τους υποδέχθηκε. Η γη που έθρεψε και θρέφει όλους εμάς σήμερα. Ως προς το χρώμα των σταυρόσχημων, επιλέχθηκε το πράσινο, χρώμα, το οποίο στο σύμβολο μας υποδηλώνει την γόνιμη εκεί γη. Μια γη, καλλιεργημένη από τους προγόνους μας, τα σπαρτά τους, τους αμπελώνες τους, τον κάθε καρπό γης που θέρισαν... Ταυτόχρονα, όμως, δηλώνει και την εδώ γη. Μια γη, την οποία με την ίδια γνώση και τον ίδιο μόχθο καλλιεργήσαμε! Εκτός των άλλων, η αναφορά στο θρήσκευμα αποτελεί το γνώρισμα της Χριστιανικής μας πίστης...
Τα Σταυρόσχημα φανερώνουν τις ώρες του ξεριζωμού. Τη διασταύρωση των πληθυσμών και την ένωση λαών. Ο ένας σταυρός ακουμπάει τον άλλον, όπως ακριβώς, ακούμπησαν κι ενώθηκαν οι εκεί πληθυσμοί με τους εδώ. Είναι όλοι οι πρόγονοι μας και υπάρχουν ανάμεσα μας, χωρίς να υπάρχουν, επειδή ακριβώς, τους κουβαλάμε εμείς μέσα μας!
Τέλος, στο κόκκινο χρώμα στο κέντρο του σχεδίου βλέπουμε όλους εμάς που μας ενώνει η κοινή μας αφετηρία, ο αγαπημένος μας τόπος -το Καβακλί και οι διάφορες περιοχές της Ανατολικής Ρωμυλίας- ο κρίκος που κανείς δεν θα μπορέσει να σπάσει. Αυτός, που θα μας ενώνει πάντα με τους προγόνους μας και εμάς με τους δικούς μας απογόνους. Εκεί, που χτυπάει η καρδιά μας!